Dik vier jaar geleden begon mijn avontuur als voorzitter van de vv Dalen. Ik mocht de iconische Riekus Hazelaar opvolgen na een ingelaste ALV. Grote schoenen om te vullen, van een man die letterlijk dag en nacht klaarstaat voor de club en rood-wit ademt. Een ware Hephaistos en Kronos ineen. Ook in mijn periode kon er geen gat vallen of hij sprong er wel in. Geruststellend om op terug te kunnen vallen of om op te kunnen rekenen. Ook hij gaat een, welverdiend, stapje terug doen, maar daar staan we komende ALV (woensdag 24 september 2025) nog wel bij stil. Samen met Derk zo ongeveer de laatsten der Mohikanen. Beiden zaten toen in het bestuur en zitten er nog, bewonderenswaardig. Derks schat aan ervaring en kennis zorgde ervoor dat menig document van de vorige eeuw eenvoudig tevoorschijn getoverd werd indien nodig. Thoth was er niks bij. Waar de petten van Riekus bij menigeen bekend zijn, is niet iedereen bekend met die van Derk. Maar ook deze zijn er in vele soorten en maten, zoals vertegenwoordiger in de werkgroep buitensport of het beheer van de website. Superhandig en waardevol voor het bestuur en de vereniging.
De contouren van een nieuw bestuur werden geschetst, taken en verantwoordelijkheden vastgelegd en de hele organisatie overzichtelijk weergegeven in een organogram inclusief communicatielijnen. De houtskool was nog niet weggeblazen of de volgende uitdaging diende zich al aan met het inrichten van een geheel nieuw jeugdbestuur. Gelukkig was er weinig overtuigingskracht nodig om Michel zover te krijgen dat hij deze leemte wilde vullen en hulptroepen meebracht. Je zou kunnen denken dat hij er speciaal weer voor naar Dalen is verhuisd. Deze betrokkenheid en enthousiasme doet u natuurlijk aan Prometheus denken, maar die afloop bespaar ik hem toch liever. Samen met zijn nieuwe jeugdbestuur, de nieuwe opzet en insteek echt een gouden greep voor onze jeugd. Het niet selecteren op sterkte, in navolging van wetenschappelijk onderzoek en richtlijnen van de KNVB, was voor menigeen (ouder) wel even wennen. Dit kwam mede ook uit de koker van Reinoud als hoofd TC, evenals de opzet voor de voetbalpijlers qua structuur. De vergelijking met Loki werd al snel gemaakt, maar het concept bleek al snel geen illusie te zijn, getuige ook de toename van het aantal jeugdteams in de onderbouw. Ook bij de senioren werd er compleet vernieuwd en nam George als een soort Odysseus het stokje over. De technische commissie onderging een verjongingskuur en voor de vv kwam een cao voor sportverenigingen. De professionalisering zette door, ook in het contact met trainers en begeleiding.
Op dit vlak ook prettig voor de financiële afdeling, want een penningmeester houdt wel van duidelijkheid en voorspelbaarheid. Achtereenvolgens Harold, Rudolf en nu John waren (is) verantwoordelijk voor onze schatkist als Ploutos zijnde. Niet alleen werd dit met verve gedaan door de vereniging gezond te houden, er werden ook mogelijkheden gevonden om te investeren. We staan er goed op, wat ook mede te danken is aan de commerciële commissie. Eerst Michel en nu Tijmen kroop in de rol van Hermes en versterkten de band met lokale en regionale ondernemers. Niet alleen goed voor de verbinding en de clubkas, maar ook voor alle spelers en toeschouwers, getuige de kledij en het nieuwe scorebord om maar wat voorbeelden te noemen.
Het laatste wordt ook als communicatiemiddel ingezet, waarmee het bruggetje naar onze Iris mooi gemaakt is. Sinds er een communicatiecommissie met Stiana aan het roer is, is er volgens mij nog nooit zoveel gedeeld vanuit de vv. De berichten op website en socials stellen eenieder in de gelegenheid om van alles mee te krijgen van het reilen en zeilen binnen de vv. De wedstrijdverslagen vliegen je tegenwoordig ook om de oren, superleuk om te lezen. Meer en meer verbinding, een onmisbaar iets om aan vrijwilligers te komen en ze te houden. En wat hebben we daar veel van, meer dan 200! Dat een vereniging niet zonder kan mag overduidelijk zijn, vandaar dat een bestuurslid vrijwilligerszaken geen overbodige luxe is. Angelique heeft het stokje van Harold overgenomen en is daarmee onze Hestia geworden. De organisatie van het jaarlijkse vrijwilligersfeest en het regelen van een vrijwilligersattentie is veel te kort door de bocht om alles te beschrijven, maar zijn wel mooie voorbeelden van het waarderen van alle vrijwilligers. Iets wat we eigenlijk niet genoeg kunnen doen.
Vrijwilligers zijn we zelf ook als bestuursleden. Gewoon ouders van spelers of gewoon enorm betrokken bij de vereniging met de wil om de club te helpen, om hier vervolgens uren aan vrije tijd aan te spenderen. Niet alles gaat zoals je wilt, er is altijd ruimte voor verbetering en soms gaat er domweg iets niet goed. De kunst is dan om te blijven communiceren op de juiste plek om samen vooruit te komen en daar heb je elkaar bij nodig. Clubbelang gaat altijd voor het persoonlijke. Misschien goed om eens bij stil te staan in zulke gevallen, want volgens mij heeft iedereen die bij de vv betrokken is hetzelfde doel: de vv Dalen. De wil en de drive is wel aanwezig.
In de afgelopen vier, straks vier-en-een-half, jaar is er veel veranderd en veel vooruitgang geboekt. Niet alleen organisatorisch, beleidsmatig of in de uitvoering, maar zie ook ons mooie sportpark. Simpelweg te veel om op te noemen, maar toch een aantal voorbeelden naast wat hierboven al benoemd is: verschillende beleidsplannen, de gedragscode, een nieuwe bar en keuken, nieuwe ophanging voor de sponsorborden, vv Dalen-sneakers, verduurzaming met zonnepanelen, een praktisch compleet vernieuwde entree van voor tot aan de padelbanen, samenwerking met Twente/Heracles, aandacht voor breed motorisch ontwikkelen, nieuwe sponsorpakketten met jeugdhelden, gratis fruit voor de jeugd, een rookvrij sportpark op zaterdagochtend, nieuwe tenues voor de jeugd en uniforme aankleding van de trainers/leiders, een nieuwe website, een nieuw jeugdhonk, nieuwe lichtinstallatie voor het trainingsveld, een veelgebruikte Teqtafel, klusdagen en organisatie-avonden, vele activiteiten voor eenieder door het jaar heen, het meidenvoetbal wordt groter en groter binnen de jeugd, openingsweekenden met fotoshoots (plaatjes sparen!) en zaterdagavondwedstrijden waarna het een groot feest is, Dappie niet te vergeten en er staat al genoeg nieuws te wachten voor het komende seizoen! Hiervoor heb je goede mensen op de juiste plekken nodig. En die hebben we! De verwijzingen bij de bestuursleden zullen u vast niet ontgaan zijn. Trots op mijn medebestuursleden en wat we samen hebben bereikt, ik zou bijna zeggen dat het stuk voor stuk helden zijn. Ik wil hiermee natuurlijk niemand tekort doen, want ook hier zitten commissies en vrijwilligers achter. Wat stoppen sommigen veel tijd en energie in onze vereniging, ik kan het niet genoeg benadrukken.
In september draag ik de hamer over aan Kristien, die het afgelopen jaar al meeliep. De ALV beslist natuurlijk, maar ik zie het als een formaliteit. Ik laat een bestuur vol toppers achter en ik heb alle vertrouwen voor de komende jaren. En gezellig was het ook! Een voorwaarde om vrijwilligerswerk te doen. Je moet er ook je eigen feestje van kunnen maken en ik hoop dat iedereen dat de afgelopen tijd gevoeld heeft. Het komende seizoen hebben we twee seniorenteams (drie als je de O21 meetelt), één jeugdteam (vier meer in de onderbouw) en twee zaalteams extra ten opzichte van dik vier jaar terug. Ik kijk meer dan tevreden terug.
Aan iedereen met wie ik heb samengewerkt: bedankt!!
Martijn Heerkes